ที่พักสงฆ์  ห้วยน้ำฉา

ที่ตั้ง

                หมู่ที่  3  ตำบลร่อนพิบูลย์  อำเภอร่อนพิบูลย์  จังหวัดนครศรีธรรมราช

 

ลักษณะ

                เป็นที่พักสงฆ์ร้าง  บริเวณบ้านคูหา  ร่องรอยที่ปรากฏ  คือ  เนินดินราบใกล้ลำน้ำซับ  เนื้อที่ประมาณ  240  ตารางเมตร  ด้านทิศเหนือติดเนินเขาเตี้ย ๆ  ด้านทิศตะวันออก  ด้านทิศใต้และทิศตะวันตก  มีแนวหินที่นำมาซ้อนกันเป็นกำแพง  กั้นการพังทลายของดิน  ด้านทิศตะวันออกนอกจากนำหินมาซ้อนกันเป็นกำแพง  และบริเวณตรงกลางยังนำมาซ้อนเป็นลักษณะบันไดลงไปยังลำห้วยอีกด้วย

 

ความเป็นมา

                ตามคำบอกเล่าของผู้ครอบครองที่ดินบริเวณดังกล่าว  คืน  นางแปลก (กรง)  ใหม่คงแก้ว  ไดเล่าให้ฟังว่า      “  คุณพ่อเล่าให้ฟังว่า  บริเวณดังกล่าวเป็นที่พักสงฆ์  เป็นสถานที่ทำบุญของชาวบ้าน  ที่ได้อพยพหนีพม่าจากที่ต่าง ๆ  มาสร้างบ้านเรือนบริเวณบ้านคูหา  ประมาณ  70  ครอบครัว  เรียกว่า  ที่พักสงฆ์  ห้วยน้ำฉา  เหตุผลที่ตั้งชื่อดังกล่าว  เพราะบริเวณนั้นมีห้วยน้ำซับที่ไหลผ่านโขดหินสูงประมาณ  3  เมตร  ทำให้มีเสียงดัง  ซ่า  ซ่า  ตลอดเวลา ”

                จากการสังเกตบริเวณที่เป็นที่ราบดังกล่าว  มีร่องรอยการขุดเป็นหลุมกว้างประมาณ  1.5  เมตร  ลึกประมาณ  2  เมตร  และใต้โขดหินบริเวณใกล้เคียง  ก็มีร่องรอยการขุดเพื่อค้นหาสิ่งใด  สิ่งหนึ่ง  เช่นกัน  คุณยายแปลก  เล่าต่ออีกว่า

                ปัจจุบันบริเวณดังกล่าว  คุณยายแปลกปลูกผลไม้นานาชนิด  ก่อนเดินทางกลับคณะสำรวจขอบคุณ  คุณยายที่รักษาหลักฐานร่องรอยที่คงเหลืออยู่เพื่อการศึกษาค้นคว้าของผู้มีหน้าที่ต่อไป

 

 

 

แหล่งข้อมูล

                นางแปลก (กรง)  ใหม่คงแก้ว  อายุ  73  ปี  ให้สัมภาษณ์เมื่อ  11  เมษายน  2548  ณ  บ้านเลขที่  153  หมู่ที่  3  ตำบลร่อนพิบูลย์  อำเภอร่อนพิบูลย์  จังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้สืบค้นข้อมูล

                นางนภา  ศรีสุวรรณ  และ  นายนพดลย์  เพชระ